وقتی دارکوب سر جای خودش نباشد!!

یکی از مهم ترین دلایلی که سرعت تخریب جنگل های بلوط را دو چندان بلکه چند برابر کرده است، شکار و مهاجرت پرنده‌ای به نام «دارکوب سر قرمز» است که زیستگاه اصلی این پرنده زیبا در جنگل‌های زاگرسی بوده است.
 به این صورت که درچرخه اکوسیستم این منطقه، دارکوب سر قرمز یکی از مهمترین عوامل مقابله با آفت‌هایی مانند سوسک های چوب خوار است. به این معنا که دارکوب سر قرمز علاقه وافری به خوردن لاروهای سوسک چوبخوار دارد که در زیر پوسته درختان بلوط مراحل رشد خود را می‌گذرانند. طبیعی است که در غیاب این پرنده سوسک‌های چوبخوار به سرعت رشد و موجبات نابودی درختان بلوط را فراهم می‌کنند.